Cartas a Lugrís, con premio
O xurado vén de decidir as epístolas premiadas no Concurso de Carta a... Urbano Lugrís.
A participación non foi moi ampla, polo que os premios finalmente outorgados son dous:
1º premio: Alba Vázquez Botana -Bolboreta- , de 1º ESO A
2º premio: Morelys De los Santos, de 1º ESO C
E aquí tedes as súas cartas:
Son unha rapaza, gran seguidora das súas obras. Vivo na Coruña, a cidade onde naceu vostede.
Estudo no instituto que leva o seu nome, Urbano Lugrís. No instituto hai moitos cadros seus, e agora mesmo estamos a facer un obradoiro sobre a súa vida.
É verdade que o seu pai foi un dos fundadores da Real Academia Galega?
Eu quero facer teatro, posiblemente vaia a Madrid, como fixo vostede.
Xa me enterei de que cando estudou nesa cidade coñeceu a grandes poetas: Rafael Dieste, Federico García Lorca, Rafael Alberti.
É verdade que te un fillo que se chama como vostede e ademais é pintor?
De vez en cando achégome á Fundación Caixa Galicia, para ver as súas obras. Gústanme moito, pois moitos cadros tratan de mitos e lendas relacionadas co mar. O cadro que máis me gustou foi ao da Serea alada.
Dixéronme que pasou unha época un pouco complicada economicamente, e cando ía aos bares, regalaba cadros seus a cambio de comida e bebida.
Pareceume moi sorprendente que durante unha etapa da súa vida fose o pintor de Franco.
Bueno, eu xa me despido, reciba saúdos desta rapaza da Coruña, á que lle gustaría coñecelo persoalmente algún día,
A participación non foi moi ampla, polo que os premios finalmente outorgados son dous:
1º premio: Alba Vázquez Botana -Bolboreta- , de 1º ESO A
2º premio: Morelys De los Santos, de 1º ESO C
E aquí tedes as súas cartas:
A Coruña, 15 de maio de 2015
Querido Urbano: Son unha rapaza, gran seguidora das súas obras. Vivo na Coruña, a cidade onde naceu vostede.
Estudo no instituto que leva o seu nome, Urbano Lugrís. No instituto hai moitos cadros seus, e agora mesmo estamos a facer un obradoiro sobre a súa vida.
É verdade que o seu pai foi un dos fundadores da Real Academia Galega?
Eu quero facer teatro, posiblemente vaia a Madrid, como fixo vostede.
Xa me enterei de que cando estudou nesa cidade coñeceu a grandes poetas: Rafael Dieste, Federico García Lorca, Rafael Alberti.
É verdade que te un fillo que se chama como vostede e ademais é pintor?
De vez en cando achégome á Fundación Caixa Galicia, para ver as súas obras. Gústanme moito, pois moitos cadros tratan de mitos e lendas relacionadas co mar. O cadro que máis me gustou foi ao da Serea alada.
Dixéronme que pasou unha época un pouco complicada economicamente, e cando ía aos bares, regalaba cadros seus a cambio de comida e bebida.
Pareceume moi sorprendente que durante unha etapa da súa vida fose o pintor de Franco.
Bueno, eu xa me despido, reciba saúdos desta rapaza da Coruña, á que lle gustaría coñecelo persoalmente algún día,
Bolboreta
17/05/2015
Querido Lugrís...
Nos teus cadros... deixáchenos a túa vida... a túa historia... os teus sonos...
Aqueles sonos que hoxe lle deron vida aos teus cadros... eses que para nós son palabras de alento... as que nos expresas mediante a túa pintura, os teus cadros, os teus pinceis... eses cacharros, vellos e desgastados, que para nós son reliquias...
Querido Lugrís...
Aínda que no noso corazón sintamos unha desquiciante pena, hoxe deixáchenos cousas que soamente ti sabes o por que e o para que...
Deixáchenos MARES de coñecemento, BARCOS que nos levan ao pasado e amósannos o futuro, SEREAS que nos cantan esperanzas, PEIXES das cores da liberdade... e SUBMARINISTAS con traxes de seguridade... pero sobre todo... ti ... deixáchenos a Lugrís...
Grazas Lugrís... Grazas... Non sabes o ben que fixo a túa presenza...
M.R.D.
Pálpase a pegada de Lugrís no centro... Que siga inspirándonos!!!
Comentarios
Publicar un comentario